Organy

Poczekalnia dworcowa, miejsce w pociągu czy kabina maszynisty to dobre punkty obserwacyjne do analizowania zagadnień z dziedziny mobilności i logistyki, rozwoju systemów transportowych, inwestycji infrastrukturalnych oraz organizacji publicznego transportu zbiorowego. To obszary naukowych zainteresowań prezesa Fundacji. O tym, że są one szerokie, świadczy stopień naukowy doktora ze specjalizacją z zakresu polityki transportowej. Pierwszym przestankiem na szlaku naukowym był Wydział Geografii i Studiów Regionalnych na Uniwersytecie Warszawskim, kolejnym pracownia Polityki Transportowej Unii Europejskiej na Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora, a najnowszym stanowisko adiunkta w Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych UW.
Wiedza z pierwszej ręki o przewozach kolejowych pomogła w pracy w instytucjach związanych z rynkiem kolejowym. Kierował m.in. Instytutem Rozwoju i Promocji Kolei, koordynował organizację przewozów regionalnych w kilku Urzędach Marszałkowskich. Był członkiem komitetów sterujących i ekspertem we wdrażaniu i ewaluacji programów operacyjnych finansowanych funduszy europejskich. Pociągami akurat nie kierował, ale zasiadał w zarządach oraz radach nadzorczych kilku przewoźników kolejowych – w tym m.in. PKP Przewozy Regionalne, Warszawska Kolei Dojazdowa, Szybka Kolej Miejska. W latach 2009-10 był prezesem Kolei Mazowieckich, a w latach 2012-14 pełnił funkcję wiceprezesa Urzędu Transportu Kolejowego ds. regulacji rynku kolejowego.
To, że świat z okna pociągu wygląda nieco inaczej – to wie każdy pasażer. Dzięki licencji maszynisty Prezes Fundacji wie również, czego nie widać z okien biurowca, a można dostrzec przez szybę lokomotywy. I często podkreśla, że do zrozumienia kolei potrzebne jest połączenie tych spojrzeń.

Gdy w domu rodzinnym kilkanaście razy na dobę słyszała przejeżdżające pociągi, w odległości nie większej niż 200 metrów, to trudno się dziwić, że z tym dźwiękiem już się nie rozstaje. Pokochała podróże pociągami, i te krótsze, na studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, gdzie ukończyła Wydział Prawa i te dalsze, wakacyjne. Po prawie kontynowała naukę na podyplomowych studiach „Zarządzanie projektami” w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, co okazało się świetnym projektem. Koleje (a jakże…) życia uczyniły z niej specjalistkę ds. zarządzania i działań administracyjno-prawnych z ponad siedmioletnią praktyką w branży kolejowej. Doświadczenie zbierała w sektorze pozarządowym, publicznym, a także prywatnym.
Pracowała m.in. w Urzędzie Transportu Kolejowego na stanowisku głównego specjalisty w departamencie odpowiadającym za nadzór i kontrolę przedsiębiorców kolejowych, gdzie zajmowała się prowadzeniem postępowań administracyjnych z zakresu kolejnictwa. W kancelarii prawnej i instytucji finansowej odpowiadała za analitykę aktów prawnych. Posiada też doświadczenie w zarządzaniu projektami i zasobami ludzkimi, zdobyte w firmie eventowej. Pociąg do eventów pozostał, bo organizuje je teraz w Fundacji „Pro Kolej”.W nielicznych wolnych od pracy chwilach oddaje się swojej pasji jaką jest genealogia.

Hobbysta i znawca kolei wsłuchany w brzemiennie stukotu kół pociągów od najmłodszych lat. Codzienne podróże pociągami Warszawskiej Kolei Dojazdowej do szkoły średniej, a następnie na Uniwersytet Warszawski celem dalszej nauki na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych, potwierdziły ukierunkowanie w stronę tematyki transportowej. Praca badawcza poświęcona transportowi publicznemu w aglomeracji warszawskiej pozwoliła mu zgłębić liczne tajniki dziedziny komunikacji i transportu publicznego, zaś dopełnieniem edukacji w zakresie transportu było ukończenie podyplomowych Studiów Transportu i Spedycji w Szkole Głównej Handlowej. Od czasów studenckich wielokrotnie podejmował inicjatywy realizacji projektów odnowienia historycznych barw lokomotyw spalinowych i elektrycznych, a hobbystyczne zaangażowanie w ochronę lokalnego, jak i również krajowego dziedzictwa kolejowego pozwoliło wesprzeć walkę o jego ochronę. Wolny czas spędza na wycieczkach pieszych i rowerowych, rekreacyjnym kajakarstwie, czytaniu książek biograficznych i kryminałów oraz amatorskim narciarstwie.